Η απίστευτη ιστορία του γκολκίπερ Γιώργου Μακρή!

 

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Ο Γιώργος Μακρής γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου του 1959 στο Μεγαλοχώρι Τρικάλων και από μικρός έδειξε την έφεσή του στον αθλητισμό. Σε ηλικία μόλις 14 ετών γράφτηκε στο σύλλογο Α.Ο. Γόμφων, μίας περιοχής του Δήμου Τρικαίων με πλούσιο ιστορικό υπόβαθρο, κοντά στο Μουζάκι. Ο μικρός Γιώργος χρειαζόταν να διανύσει μία απόσταση 20 χλμ. από το χωριό του, προκειμένου να πάει να προπονηθεί εκεί. Τη σεζόν 1975-76 και για τα επόμενα δύο χρόνια έκανε τις πρώτες του εμφανίσεις στο τοπικό πρωτάθλημα, αγωνιζόμενος στη θέση του τερματοφύλακα. Με σωματική ανάπτυξη που ταίριαζε σε 19χρονο (!) και ύψος 1,82 μ. γρήγορα συγκέντρωσε πάνω του πολλά βλέμματα και όχι άδικα.

Γόμφοι Τρικάλων

Το καλοκαίρι του 1977 υπέγραψε δελτίο στη μεγάλη ομάδα του νομού, τον περίφημο Α.Ο. Τρικάλων, που τότε έπαιζε στη Β΄ Εθνική κατηγορία. Ο προπονητής του, Σωτήρης Καρποδίνης, παλαιός άσσος του ποδοσφαίρου μας, με προηγούμενη θητεία στον Παναιτωλικό (Α΄ Εθνικής) και με μάτι που «έκοβε», αμέσως αντιλήφθηκε τις σπουδαίες ικανότητες του νεαρού γκολκίπερ και τον προώθησε στην πρώτη ομάδα. Το «ντεμπούτο» του Μακρή πραγματοποιήθηκε στον εκτός έδρας αγώνα με τον Εδεσσαϊκό (2-2), κατά τον οποίο διέπρεψε. Όμως, η διοίκηση του Α.Ο.Τ. εκείνη την εποχή συνήθιζε να «αλλάζει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα» (καταλήγοντας συχνά ως τελική λύση στον βετεράνο Γιάννη Κλαπανάρα) και ο Καρποδίνης απομακρύνθηκε. Ωστόσο, με δική του υπόδειξη ο Μακρής κλήθηκε για προπόνηση στην Εθνική Νέων, προοριζόμενος για παρτενέρ του Μίμη Δοξάκη και του Αντώνη Μανίκα. Τότε ήταν που ο μικρός, σύμφωνα με όσα ο ίδιος μου διηγήθηκε, δέχθηκε το πρώτο «σοκ», βλέποντας μεγαλόσχημο παράγοντα της ομάδας του να καταφθάνει στο γήπεδο, να τον χαρακτηρίζει «κομμουνιστή» (επειδή κάποιοι "καλοθελητές" τον είχαν δει σε μία εκδήλωση του φεστιβάλ της Κ.Ν.Ε. λίγες μέρες πριν, όπου είχε πάει με παρέα) και ο τότε εκλέκτορας της Εθνικής να επιφυλάσσεται να του δώσει μία… δεύτερη ευκαιρία στο μέλλον (sic)

Στο ξεκίνημά του (Α.Ο. Γόμφοι) με το φίλο και συμπαίκτη 

Τάκη Γιώτα, που έγινε δάσκαλος

Κι όμως, ο Μακρής ήταν ένα ταλαντούχο παιδί που θα μπορούσε να προσφέρει πάρα πολλά, καθώς από τότε που ήταν στον Α.Ο. Γόμφων τον είχε ήδη ζητήσει η Λάρισα, ενώ το καλοκαίρι του 1979 έφτασε στα Τρίκαλα ο νέος προπονητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, Τέλης Μπατάκης κάνοντας επίσημη πρόταση, όμως τα χρήματα που απαίτησαν οι ιθύνοντες του Θεσσαλικού συλλόγου ήταν απαγορευτικά για τις δυνατότητες του "γηραιού".

Στα Τρίκαλα, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, για το Κύπελλο Ελλάδας (1-2-1978)

Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Μακρή στο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής είχαν σαν αποτέλεσμα πολλές ομάδες να ενδιαφερθούν για την απόκτησή του. Δοκιμάστηκε από νωρίς στον Πανιώνιο (1974-75) όπου πήρε μέρος σε προπονήσεις της β’ ομάδας, τεχνικός στην οποία ήταν ο Γαβρήλος Γαζής. Οι Ζαφείρης Κάκαρης και Απόστολος Φίλης έμειναν κατάπληκτοι από την απόδοσή του, μάλιστα ο πρώτος του δάνεισε τα γάντια του για να αγωνιστεί στο δίτερμα. Ακολούθως, κλήθηκε για δοκιμή από τον Απόλλωνα του Μανόλι Μανόλωφ, που τότε είχε βασικούς τερματοφύλακες το βετεράνο Τάκη Οικονομόπουλο και το φέρελπι Τάκη Παντέλη. Πάντα κάτι όμως, την τελευταία στιγμή, συνέβαινε και η μετεγγραφή δεν πραγματοποιούνταν. 

Στον Παναιγιάλειο

Το 1978-79 ύστερα από παρότρυνση του προπονητή Γιώργου Καμάρα, ο Μακρής δοκιμάστηκε στη μεγάλη ΑΕΚ του Φάντροκ, για 4^ος γκολκίπερ μετά τους έμπειρους Χρηστίδη, Στεργιούδα και το νεαρό Σπύρο Οικονομόπουλο. Τα «μάτια» του Ανδρέα Σταματιάδη που ήταν στην κερκίδα, είδαν και έκριναν. Έτσι, το καλοκαίρι του 1980 υπογράφει στο Αιγάλεω που προπονούσε πλέον ο Ανδρέας Σταματιάδης και είχε βλέψεις πρωταθλητισμού για την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Με τον έμπειρο Μιχάλη Μυλωνά κάτω από τα γκολπόστ και παρτενέρ του τον ταλαντούχο Κώστα Αναστόπουλο, ο Γιώργος δεν κατάφερε να πάρει συμμετοχή, ενώ μετά τη λήξη της σεζόν κλήθηκε να υπηρετήσει στο στρατό, στη μακρινή Ορεστιάδα. Παρά τις άριστες σχέσεις και την εκτίμηση που του είχε ο πρόεδρος του «Σίτι» Γιώργος Καραμπατέας, ο Μακρής δέχθηκε μία πρόταση της προηγούμενης ομάδας του, που τώρα είχε νέα πρόσωπα στο Δ.Σ. και επέστρεψε στα Τρίκαλα. 

Στα Τρίκαλα

Το Δεκέμβριο του ’82 μένει ελεύθερος, δοκιμάζεται στον ΠΑΟ και στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, αλλά με τη συμβουλή του Μίμη Μπενάρδου καταλήγει στο Θρίαμβο (Γ΄ Εθνικής). Αγωνίζεται στην ομάδα του Νέου Κόσμου την περίοδο 1983-84, μαζί με το σπουδαίο Βαγγέλη Συρίγο (από τον οποίο διδάχτηκε πολλά) και το Θωμά Μάκο και την επόμενη τριετία παίζει στον ιστορικό Παναιγιάλειο (Γ’ Εθνικής). 

Στο γήπεδο Μοσχάτου, ως παίκτης του Αιγίου.

Ακολουθούν ο Άρης Ρεθύμνου (Δ΄ Εθνικής), ξανά στο Αίγιο (τώρα Δ’), στον Ολυμπιακό Κεφαλλονιάς με προπονητή τον πρώην διεθνή Μπάμπη Σταυρόπουλο, στο Λουτράκι (Γ΄ Εθνική 1990-91), τη Ζάκυνθο (Δ’), τον Αγγερικό Ζακύνθου (Δ’), πάλι στα Τρίκαλα μία χρονιά ως παίκτης – προπονητής, ακολούθως μόνο παίκτης στο Διγενή Νεοχωρίου, για να καταλήξει την περίοδο 1994-95 στην ομάδα της γενέτειράς του, Θύελλα Μεγαλοχωρίου, παίκτης – προπονητής στην τοπική διοργάνωση. Τότε ήταν που ανέδειξε κυπελλούχο την ομάδα υποδομών του συλλόγου, αν και δεν ήταν παρών στον τελικό. Ακολούθησε η θητεία του στον Α.Ο. Μετεώρων (2 χρόνια) με κατάκτηση του τοπικού Κυπέλλου και τέλος, στη Θύελλα Μεγαλοχωρίου ξανά, όπου σε ηλικία 40 ετών αναδεικνύεται και πάλι κυπελλούχος της ΕΠΣ Τρικάλων. Σαν προπονητής, εργάσθηκε επίσης στον Αστέρα Αρδανίου (τον οποίο ανέβασε από την τοπική διοργάνωση στη Δ΄ Εθνική) και στη Λεπτοκαρυά Τρικάλων (β’ τοπικό).

Με τον αείμνηστο πρόεδρο του Αιγάλεω, Γιώργο Καραμπατέα