Οι Έλληνες τερματοφύλακες που αγάπησα.

 

Πηγή φωτο: menhouse.gr

(Του Νίκου Δ. – Θ. Νικολαΐδη)

Υπάρχει μία γενιά αθλητών που πρόλαβε (ευτύχησε ή ατύχησε) να αγωνιστεί σε συνθήκες και εποχές κατά τις οποίες η πλήρης εμπορευματοποίηση των σπορ, τουλάχιστον στη χώρα μας, δεν ήταν ακόμη μία απτή πραγματικότητα. Υπήρξαν και ποδοσφαιριστές που «μάτωναν» τη φανέλα τους στα ξερά γήπεδα των δεκαετιών του ’70 και ’80, έως και εκείνης του ’90, πέρα από τα «φλας» των φωτορεπόρτερ και τη λάμψη της «βιτρίνας» της Α’  Εθνικής. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι επικές μορφές εκείνων που αποτελούσαν το τελευταίο ανάχωμα προς τον αντίπαλο, αυτών δηλαδή που υπερασπίζονταν την εστία των ομάδων τους, συχνά με κίνδυνο ακόμη και της σωματικής τους ακεραιότητας μέσα στη σκληρότητα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Αυτοί που, από τη μία στιγμή στην άλλη γίνονταν από ήρωες, «αποδιοπομπαίοι τράγοι» ή το αντίθετο. Γιατί, κακά τα ψέματα, είναι τόση «η αγωνία του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι», που μόνο κάποιος πολύ «τρελός» με το άθλημα θα επέλεγε να παίξει σε αυτή την τόσο νευραλγική θέση!

Σεβασμός σε όλους!

Έγραψα αυτό το άρθρο ως μία «ωδή» στον Έλληνα γκολκίπερ και όχι μόνο. Στην Ελλάδα αγωνίστηκαν επί σειρά ετών και ορισμένοι ξένοι τερματοφύλακες, που ταυτίστηκαν όμως με τη δική μας αθλητική κοινωνία, έγιναν και αυτοί, μαζί με τους γηγενείς, εκφραστές της δίψας των φιλάθλων των συλλόγων τους για διακρίσεις. Οπότε εγώ προσωπικά δεν τους ξεχωρίζω, τους αγαπώ το ίδιο, όπως κάθε παίκτη που ομόρφυνε με την παρουσία του, την εφηβική -και μετέπειτα-επαφή μου με το λαοφιλέστερο άθλημα. Αυτός ο σεβασμός ήταν που με οδήγησε να δημιουργήσω το χαρακτήρα του «Πορτιέρο Μάκη Ροδίτη», ενός αντί-ήρωα των κόμικς και της ζωής, που παλεύει ακόμη για να βρει το δρόμο του μέσα από τα ασπρόμαυρα ή έγχρωμα καρεδάκια μίας εικονογραφημένης έκδοσης. Πέρα από αυτό όμως, δείτε το παρόν αφιέρωμα και ως έναν φόρο τιμής στη μνήμη όσων από τους παρακάτω δε βρίσκονται πια μαζί μας και είναι, δυστυχώς, αρκετοί…

Πηγή φωτο: www.kalimera-arkadia.gr

Οι «γάτοι» που άφησαν εποχή !!!

Με την ευκαιρία λοιπόν, θα ήθελα να σας θυμίσω πολλές φυσιογνωμίες των γκολπόστ, άλλους πιο παλιούς, άλλους νεότερους, αλλά που σίγουρα αξίζουν μνείας, όχι μόνο για την αξία ή τη μακροχρόνια σταδιοδρομία τους, αλλά κυρίως διότι άντεξαν στην αφόρητη πίεση μίας θέσης «ηλεκτρικής καρέκλας», παρόμοιας με εκείνη του προπονητή, δεν εγκατέλειψαν την προσπάθειά τους και γι’ αυτό και μόνο το λόγο, τουλάχιστον στη δική μου συνείδηση δικαιώθηκαν. Μεταξύ τους ξεχωρίζουν σπουδαίοι αθλητές με πολλά πρωταθλήματα, διεθνείς συμμετοχές και διακρίσεις, πρώτοι, μεταξύ ίσων! Ίσως κάποιους να τους θυμάστε πιο έντονα, λογικό είναι, ωστόσο αυτός δεν είναι λόγος να παραλείψετε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο που ακολουθεί. Είμαι βέβαιος ότι για τον καθένα που διάλεξα να περιλάβω στην αναφορά μου, κάποιο αξιοσημείωτο γεγονός ή ευτράπελο στιγμιότυπο θα ανακαλέσετε από τη μνήμη σας. Ξεκινάμε λοιπόν, κατά κατηγορίες.

Μοιραία, κάποιοι ξεχωρίζουν…

Στην ανώτερη (ας μου επιτραπεί η διάκριση) «κλίμακα», περιέχονται εκείνοι οι γκολκίπερ, Έλληνες και ξένοι του Ελληνικού πρωταθλήματος, που τυγχάνουν της μεγαλύτερης αναγνώρισης από το φίλαθλο κοινό της γενιάς μου κατά την περίοδο που ξεκίνησα εντατικά να συλλέγω στοιχεία και να παρακολουθώ τη «στρογγυλή θεά»: Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ο μεγάλος Τάκης Οικονομόπουλος, το «πουλί» του Π.Α.Ο. στο «Γουέμπλεϊ», ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του ’70 αγωνιζόταν ακόμη, με τα χρώματα του Απόλλωνα Αθηνών. Σχεδόν την ίδια χρονική στιγμή, ένας μελλοντικός αστέρας, που θα άφηνε άφωνη την Ευρώπη λίγα χρόνια μετά (με την εκπληκτική του απόδοση στη Δανία) έπαιρνε μετεγγραφή από τον Ηλυσιακό της Β’  Εθνικής για την ακριτική Καστοριά: Ήταν ο Νίκος Σαργκάνης, το «φάντομ», ο τερματοφύλακας που θα ταυτίσει την καριέρα του με τα χρώματα και των δύο «αιωνίων αντιπάλων» (Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός), αλλά και που στη «δύση» της θα παίξει στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, υπερασπίζοντας την εστία του Αθηναϊκού. Να μην ξεχάσουμε βεβαίως τον «αίλουρο» του Πανσερραϊκού και του Ολυμπιακού Πειραιώς, Παναγιώτη Κελεσίδη που τη σεζόν 1981-82 έπαιξε στην Προοδευτική της Β’  Εθνικής, όπως και τον υπέροχο Λευτέρη Πουπάκη, ο οποίος αφού πέρασε από Αιγάλεω, Ο.Σ.ΦΠ., Π.Α.Ο. και φυσικά Ο.Φ.Η., συνέχισε να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο μέχρι τα σαράντα του, στον Απόλλωνα. Συνεχίζω την παράθεση σπουδαίων ονομάτων, έχοντας υπόψη μου να μη σας κουράσω με πολλές λεπτομέρειες, ωστόσο δεν θα παραλείψω να αναφέρω τουλάχιστον την κύρια ή τις πιο σημαντικές ομάδες με τις οποίες ο καθένας τους έγινε ευρεία γνωστός. Υπάρχει ο Βασίλης Κωνσταντίνου, ο μάλλον βραχύσωμος (για τα σημερινά δεδομένα) αλλά τόσο αποφασιστικός στις εξόδους του, όσο και… «τσαμπουκάς» πορτιέρο των «πρασίνων», που έκλεισε κι αυτός την πολυετή σταδιοδρομία του στα μέσα των ‘80ς, με τα χρώματα του Ο.Φ.Η. Ελαφρά μεγαλύτερός του στην ηλικία είναι ο Νίκος Χρηστίδης, ο ψύχραιμος αθλητής του Άρη Θεσσαλονίκης, που κέρδισε τις καρδιές μας την άνοιξη του 1977 οδηγώντας την Α.Ε.Κ. σε πρόκριση στα πέναλτι επί της περίφημης «Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς», για τους προημιτελικούς του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.

Πάμπολλα γνωστά και αλησμόνητα ονόματα!

Κοντά του και ο Λάκης Στεργιούδας (Α.Ε.Κ., Π.Α.Ο.Κ.), ο Χρήστος Αρβανίτης (το «παιδί-θαύμα» του Εθνικού, που πέρασε με επιτυχία από Ο.Σ.Φ.Π., Α.Ε.Κ., αλλά και Λεβαδειακό), ο μυστακοφόρος Γρηγόρης Φανάρας, βετεράνος του Ηρακλή με παρουσία και στον Μακεδονικό Θεσσαλονίκης, ο Απόστολος Φίλης από τον Ασπρόπυργο, που έγραψε πολυετή καριέρα σε Πανιώνιο και Π.Α.Ο.Κ., ο αείμνηστος Μίλτος Βρεκούσης που διέπρεψε με τα χρώματα Προοδευτικής και Παναχαϊκής, το «δίδυμο» του Άρη (ο Κύπριος διεθνής Γιώργος Παντζιαράς και ο Στέλιος Παπαφλωράτος), ο Αντώνης Μήνου (Άλμωψ Αριδαίας, Καστοριά, Π.Α.Ο., Α.Ε.Κ.) αλλά και ο μετέπειτα εικαστικός καλλιτέχνης Βασίλης Διονυσόπουλος του Ορφέα Αιγάλεω και της Προοδευτικής. Κι ακόμη, ο συχωρεμένος Γιώργος Σιδηρόπουλος (Α.Ε.Κ., Λάρισα, Ατρόμητος Αθηνών, Διαγόρας Ρόδου), ο Δημήτρης Δοξάκης (Ρόδος, Εθνικός) με τα υπέροχα αντανακλαστικά παρά το μικρό του ύψος, ο αξέχαστος Γιάννης Στέφας (Κόρινθος, Π.Α.Ο.Κ.), ο Τάκης Ντουντούμης, ο ψιλόλιγνος Αιγαλιώτης που άρχισε την καριέρα του το 1961, για να την ολοκληρώσει σε Γιάννινα και Ορφέα στο τέλος των 70ς. Δεν ξεχνάμε ασφαλώς το Ζαφείρη Κάκαρη (Αργοναύτης, Πανιώνιος, Αιολικός Μυτιλήνης), τον Τάκη Παντέλη (Απόλλων Αθηνών, εν-συνεχεία πρωταθλητής Ελλάδας με τον Π.Α.Ο.Κ.), ούτε τον γενειοφόρο «κέρβερο» Βαγγέλη Συρίγο (Αργοναύτης, Ο.Σ.Φ.Π., Αιγάλεω, Πανιώνιος, Ρόδος, Απόλλων) που στις προπονήσεις του άρεσε να παίζει σέντερ-φορ, αλλά ούτε τον «Έλληνα» των Ιωαννίνων, τον ξανθομάλλη  Εδουάρδο Λίσα.

«Εισαγόμενοι» πορτιέρο

Και μιας που μοιραία θα περάσουμε στους ξένους, κάνουμε αρχή με τον επιβλητικό Μλάντεν Φόρτουλα, που δέσποζε επί σειρά ετών στα μετόπισθεν του Π.Α.Ο.Κ. Η «μεγάλη των πλάβι σχολή», όμως, είχε και άλλους πολλούς εκπροσώπους της στο Ελληνικό πρωτάθλημα: Ιστορία έγραψαν οι Λούκας Λούκοβιτς (Πανσερραϊκός, Ηρακλής, Περιστέρι), Ντράγκαν Πέροβιτς (Παναχαϊκή), Ρέντζο Σέχιτς (Σερρών), Μπλάνκο Γκιοργκίεφ (Ηρακλής), Ντράγκαν Ράντισιτς (Π.Α.Σ. Γιάννινα), Ιγκόρ Βούκμαν (Ο.Φ.Η.), Αλεξάντερ Στογιάνοβιτς (Αιγάλεω, Διαγόρας Ρόδου), (+) Σλόμπονταν Κάραλιτς (Εθνικός Πειραιώς), Ντράγκαν Σιμεούνοβιτς (Απόλλων Θεσσαλονίκης), Τόντσι Γκάμπριτς (Π.Α.Ο.Κ.) Στα μεγάλα ονόματα ξένων τερματοφυλάκων που ήρθαν και έπαιξαν εδώ (με επιτυχία ή όχι) περιλαμβάνονται και οι Σαντόρ Γκουϊντάρ (Άρης Θ.), Ζίγκμουντ Κούκλα (Απόλλων Αθηνών), Ζντένεκ Χρούσκα (Βέροια), Πάβελ Μίχαλικ (Πανσερραϊκός), Μίρσα Γιόνους (Λεβαδειά), Ράντεκ Ράμπουσιτς (Εδεσσαϊκός), φυσικά ο πανύψηλος Γιόζεφ Βάντσικ (Π.Α.Ο.), ο επίσης Πολωνός Καζιμιέρσκι (Ο.Σ.Φ.Π.), ο Νιγηριανός Τζέρι Ούγκεν και ο Βούλγαρος Μιχαήλοφ (στον Απόλλωνα Αθήνας), όπως και ο ομογενής από τη Βουλγαρία Θωμάς Λαφτσής (Ο.Φ.Η., Π.Α.Ο.) αλλά και ο εξ’ Αλβανίας Φώτης Στρακόσια (Γιάννινα, Πανιώνιος, Ο.Σ.Φ.Π.)

Οι γενναίοι των γκολπόστ, που δεν ξεχνιούνται!

Για να επιστρέψουμε στους εγχώριους, θα θυμηθώ με συγκίνηση το όνομα του πρόσφατα χαμένου Θωμά Γερούκαλη, που διακρίθηκε κυρίως στον Παναιγιάλειο και θα προχωρήσω, ατάκτως, σε όσους ακόμη θυμάμαι, με την επισήμανση πως τους θεωρώ όλους ιδιαίτερα άξιους και πολύ σημαντικούς, είτε έπαιξαν στην Εθνική Ομάδα, είτε όχι. Σπύρος Οικονομόπουλος (μία ολόκληρη ζωή στην Α.Ε.Κ., που δεν τον τίμησε ποτέ…), Ηλίας Ατματσίδης (Πόντιοι Βέροιας, Α.Ε.Κ.), Αντώνης Μανίκας (Πανιώνιος, Λεβαδειακός), Γιώργος Μουκέας (Παναρκαδικός, Εθνικός, Ο.ΣΦ.Π., Αχαρναϊκός), Γιώργος Μύρτσος (Καλαμάτα, Απόλλων Θεσσαλονίκης, Ο.Σ.Φ.Π., Ξάνθη, Καστοριά), Γιώργος Μητσέας (Παναχαϊκή, Ο.Φ.Η.), Βαγγέλης Χοσάδας (Φωκικός Άμφισσας, Π.Α.Ο., Ηλυσιακός, Ο.Φ.Η., Ξάνθη, Εθνικός Αστέρας), Άρης Μακρυωνίτης (Εθνικός, Παναχαϊκή), Μύρων Σηφάκης (Ο.Φ.Η.), Κυριάκος Τοχούρογλου (Δόξα Δράμας, Ο.Σ.ΦΠ.), ο πρόωρα αποδημήσας Γιώργος Δαδίτσος (Α.Ε.Κ., Ολυμπιακός Λιοσίων, Αιγάλεω, Προοδευτική), ο έχων την ίδια άδικη μοίρα, Νίκος Βαλλιάνος (Π.Α.Ο., Κορωπί, Ολ. Βόλου, Αιγάλεω, Αθηναϊκός), ο Κώστας Τσανάκαλης (Καβάλα), οι Πέτρος Αστράς (Π.Α.Ο., Ρόδος, Φωστήρας, Δόξα Βύρωνα και ένα σωρό ακόμη ομάδες), Μιχάλης Φιλίππου (Δόξα Δράμας), Μιχάλης Μυλωνάς (Ο.Σ.ΦΠ., Αιγάλεω, Κόρινθος, που αργότερα έγινε μοναχός), Βασίλης Δεσύλλας (Φωστήρας, Κόρινθος, Ηρόδοτος, Αιγάλεω), Γιώργος Αγγελόπουλος (Ελευσίνα, Καλλιθέα, Αθηναϊκός κλπ), Ηρακλής Μαρασίδης (Πανηλειακός, Ολυμπιακός Βόλου κλπ), Κώστας Σιαβάλας (Λάρισα, Περιστέρι), Δημήτρης Γάκης (Άρης, Παναιτωλικός, Λεβαδειακός), ο μετέπειτα ήρωας του Ευρω 2004 Αντώνης Νικοπολίδης (Αναγέννηση Άρτας, Π.Α.Ο., Ο.Σ.ΦΠ.), οι Βαγγέλης Καρασάββας (Δόξα Δράμας, Εθνικός, Παναχαϊκή, Προοδευτική), Δημήτρης Ελευθερόπουλος (Ο.Σ.Φ.Π., Πανιώνιος), Απόστολος Σαββουλίδης (Π.Α.Ο.Κ., Λεβαδειακός), Λευτέρης Βασιλειάδης (Πιερικός), Σάκης Ερμείδης (Καστοριά), Διαμαντής Μηλίνης (Σέρρες), Παναγιώτης Κοϊβέρογλου (Καβάλα, Ο.Φ.Η.) κι ο πρόσφατα συχωρεμένος Γιώργος Μασάδης (Βέροια).

Ατελείωτος ο κατάλογος…

Συνεχίζω ακάθεκτος: Δημήτρης Σκούνας (Σέρρες, Ο.Σ.Φ.Π.), Βασίλης Αλεξίου (Π.Α.Σ. Γιάννινα, Π.Α.Ο., Ατρόμητος Αθ.), Αλέκος Ράντος (Πιερικός, Ο.Σ.Φ.Π., Γιάννινα), Δημ. Μπαρμπαλιάς (Πανιώνιος, Αιολικός), Βαγγέλης Φιλιππής (Πανελευσινιακός, Πανιώνιος), Γιάννης Σιδέρης (Σπάρτη, Ο.Φ.Η., Μακεδονικός), Παναγιώτης Μασμανίδης (Καβάλα, Εθνικός), Δημήτρης Κατσιφλώρος (Λαμία, Αχαρναϊκός), Νικηφόρος Μπουντόλος και Μιχάλης Ταμπάρας (Λάρισα), Βαγγέλης Κωνσταντώνης (Βύζας Μεγάρων, Χαλκίδα), Γιάννης Παπαμιχαήλ (Ο.ΣΦ.Π., Προοδευτική), Γιάννης Γκιτσιούδης (Π.Α.Ο.Κ.), Δημήτρης Αλαφογιάννης (Α.Ε.Κ., Βύζας Μεγάρων, Αιγάλεω, Ατρόμητος, Εθνικός, Ηλιούπολη), Αλέκος Κατσιαούνης (Ξάνθη, Άρης, Τρίκαλα), Χρήστος Καρκαμάνης (Άρης), Απόστολος Λεκίδης (Άρης), Γιώργος Αμπαδιωτάκης (Κόρινθος, Π.Α.Ο.), Φάνης Κατεργιανννάκης (Άρης), Γιώργος Γιουργούσης (Καβάλα, Ξάνθη, Ιωνικός), Ηλίας Ταληγκριάδης (Ξάνθη, Ο.Σ.Φ.Π., Ηρακλής, Καστοριά, Άρης), ο αδικοχαμένος Παναγιώτης Μολακίδης (Κιλκισιακός, Πανσερραϊκός, Ο.Σ.Φ.Π., Απόλλων), οι Απόστολος Τερζής (Π.Α.Ο.Κ.), Γιώργος Πλίτσης (Λάρισα, Ο.Σ.Φ.Π., Ηρακλής), Άγγελος Γεωργίου και Χρήστος Μιχαήλ (Λάρισας), Γιώργος Δαύκος (Δόξα Δράμας, Π.Α.Ο., Αθηναϊκός), Σταύρος Γκατζηλάκης (Σέρρες, Δόξα Δράμας), Σάκης Τσαρμπόπουλος (Απόλλων Αθηνών), Ευγένιος Πηνειώτης (Καλαμαριά), Ανδρέας Τσακμακίδης (Μεσολόγγι, Ο.Σ.Φ.Π., Διαγόρας Ρόδου), Νίκος Γρηγοριάδης (Δόξα Δράμας, Ο.Σ.Φ.Π., Λεβαδειακός, Διαγόρας Ρόδου), Βασίλης Ξανθόπουλος (Παναιτωλικός), Θανάσης Κόης (Προοδευτική, Αιγάλεω), Φώτης Γκιζέλης (Ηρακλής, Πανσερραϊκός, Διαγόρας), Χρήστος Κοντοφάκας (Κοζάνη, Εθνικός), Στάθης Παρουσιάδης (Πιερικός, Καστοριά), Τικταμπανίδης (Νίκη Βόλου), Ναούμ Τάκος (Καστοριά), Χρ. Μακρυγιαννέλης (Ιωνικός), Μάριος Σκούρας (Απόλλων Αθηνών, Αιγάλεω), Νίκος Μιχόπουλος και Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος (Π.Α.Ο.Κ.)

Δεν… τελειώσαμε ακόμη !

Θυμηθείτε μαζί μου: Μάριος Μπέλιας (Δόξα Πειραιά, Ιωνικός, Αιγάλεω κλπ), Δημ. Κύρκος (Αργοναύτης), Μάριος Χαμουζάς (Απόλλωνας), Νίκος Αργυρίου (Καβάλα), Χρήστος Μαϊμάνης (Αναγέννηση Καρδίτσας), Φάνης Κοφινάς (Πέλωψ Κιάτου, Α.Ε.Κ., Ιωνικός, Αιγάλεω), ο αποβιώσας σε τροχαίο Αλέκος Κωστίκος (Πιερικός, Ρόδος, Νάουσα, Έδεσσα), οι Βαγγέλης Βουρδογιάννης (Νάουσα), Γιάννης Χατζής (Νίκη Βόλου), Γιώργος Μακρής και Λαφαζάνης (Τρίκαλα), Παναγιώτης Λογαράς (Δόξα Δράμας, Καβάλα), Λουκάς Μπάρλος και Αργυρίου (Λεβαδειακός), Ηλίας Μαχαίρας (Μεσολόγγι, Λεβαδειακός), Δημ. Νεοφώτιστος (Εδεσσαϊκός), Παναγιώτης Τσιάπος (Τρικάλων), Σάκης Πεφάνης (Πανιωνίου, Χαραυγιακού, Φωστήρα), Αλέκος Δέλλιος (Α.Ε. Ποντίων Βέροιας, Άρης), Σωκράτης Κοψαχείλης (Καλαμάτα, Ολυμπιακός, Ιωνικός, Πανηλειακός κλπ), Γιώργος Καραγιάννης (Βόλου), Βασίλης Καραγιάννης (Διαγόρας Ρόδου, Α.Ε.Κ.), Παύλος Μπόικογλου (Άρης, Μακεδονικός), Σάκης Αδαμόπουλος (Βέροια), Τάσος Γιωτόπουλος (Βόλος, Π.Α.Σ. Γιάννινα), Θανάσης Παντελίδης (Π.Α.Σ.Γ.), Καραγιώργος (Εθνικός), Νίκος Κουρκούνας (Απόλλων Αθηνών, Ιωνικός, Πανελευσινιακός), Νίκος Χασιώτης (Απόλλων Αθ., Εθνικός Αστέρας), Βλασσόπουλος (Απόλλων Αθηνών, Χαλκίδα), Γιάννης Παπαϊωάννου ή «Παπαγιάννης» (Α.Ε.Κ., Ρόδος), Κώστας Χανιωτάκης (Ηρόδοτος, Ο.Φ.Η.), Βασίλης Αμανατίδης (Βέροιας), Βαγγέλης Τσότσας (Τρικάλων), Θόδωρος Γκόλας (Ιωαννίνων), Σφυντιλάς (Νάουσας), Ηλίας Μίσσας (Π.Α.Ο., Ηλυσιακός, Εθνικός), Μιχάλης Πατρελάκης (Φωστήρας, Ατρόμητος Πειρ.), Γιάννης Μπικούδης (Πιερικού), Νίκος Γιαλεσάκης (Χαραυγιακός), Κώστας Λαλιώτης (Αιγάλεω) και Νίκος Λαλιώτης (Εθνικός, Διαγόρας Ρόδου).

Όλοι αξέχαστοι!

Μία… τελευταία δόση: Νίκος Παπακώστας (Π.Α.Σ.Γ., Αιγάλεω), Μπάμπης Βουκελάτος (Πρέβεζα, Γιάννινα), Παναγιώτης Μαλιαρίτσης (Χαϊδάρι, Δόξα Βύρωνα), Νίκος Κασελίμης (Ελευσίνα), Πολυχρόνης Βεζυρίδης και Μπερμπερίδης (Δόξα Δράμας), Ι. Κοτζαμπασίδης (Βέροια, Πανσερραϊκός κλπ) και Σωτήρης Τσακιρίδης (Σερρών), Νίκος Παπαρούνης (Παναρκαδικός), Παναγιώτης Μασούρας (Παναχαϊκής), Βαγγέλης Κοέντας (Νιγρίτα, Πανσερραϊκός, Άρης), Σωκράτης Λυμπερόπουλος (Καλαμάτα, Α.Ε.Κ., Άρης), Λουκάς Κατσιπάνος (Ε.Α.Ρ.), Νίκος Καραμπετάκης (Καβάλα), Νίκος Κεφαλάς (Αθηναϊκός), Εμ. Χρηστινάκης (Ηλυσιακός), Ν. Γιαλαμάς (Ο.Φ.Η.), Θόδωρος Κυριακούλης (Λάρισα), Γιάννης Φακής (Φωστήρ), Μωυσής Σπανίδης (Καβάλα), Στέφανος Καρκάνης και Μουστάκης (Ξάνθης), Θεόδωρος Κάντας (Αθηναϊκός), Ι. Τσακωνάκης, Πολυχρόνης Καλιγάς (Κιλκισιακός, Καβάλα, Ηρακλής), Νίκος Χαλάς (Ιωνικός), Γιώργος Παπαγιαννόπουλος (Λάρισας), Αντώνης Μηντσιούδης (Άρης), Αγριόγιδος (Καλαμαριάς), Καράτσης και Αραβανής (Αχαϊκή), Φανούρης Πατηνιώτης (Ο.Φ.Η., Ηροδότου) και Αντώνης Κεφαλούκος, Μανόλης Κοκκόλης και  Χρ. Παπαδογιάννης (Χανίων), Κώστας Αναστόπουλος (Πεύκη, Αιγάλεω), Ι. Χατζηπέτρος και Βερδής (Αχαρναϊκού), Νίκος Ζαφειρόπουλος (Καλαμαριά, Σέρρες, Αίγιο, Λειβαδιά, Γιάννινα κλπ), Κώστας Λάγαρης (Γιάννινα, Παναχαϊκή, Πανηλειακός κλπ), Παναγιώτης Νάσης (Ελασσόνα, Πιερικός), Λαμπρόπουλος (Παναιγιαλείου), Γιάννης Μπαλτιμάς (Παναχαϊκή, Παναιγιάλειος), Αγριμάκης και Άγγελος Πλειώτας (Αθηναϊκός), Χρήστος Κελπέκης (Ηρακλής, Καλαμαριά, Βέροια κλπ), Τάκης Κουμπούνης και Ρουμελιώτης (Παναρκαδικός), Παναγιώτης Μπαρτζώκας (Καστοριά), Αλέξης Νικολαΐδης (Ναυπακτιακός Αστέρας), Βακερλής (Χαραυγιακός), Γιώργος Κιούπης (Δόξα Βύρωνα, Χαραυγιακός), Χρήστος Κιούρκος (Χαϊδάρι), Γερολυμάτος (Ηλυσιακός), Νίκος Παϊπέτης (Λιοσίων), Γιάννης Αντωνίου, Νικήτας Νικολάκης, Θανάσης Μπρατσολιάς, Γιώργος Καλαμάκης και Χρήστος Παπάς (Προοδευτικής), (+) Κώστας Αμπαδιωτάκης (Κορίνθου), Γιώργος Πέππας (Αίαντα Σαλαμίνας), Βαγγέλης Στέρπης (Ατρομήτου Αθηνών και Λιοσίων), Σταύρος Παπάς (Κόρινθος, Βύζας), Τσιουτσιουλίτης (Κέρκυρας), Λαζάρου και Μιχαηλίδης (Κοζάνης), Κώστας Βαμβακούσης (Αχαρναϊκός, Χαλκίδα, Αγία Ελεούσα), Πούλιος (Ηλυσιακού), Τσατσαρώνης, Περδικάρης, Πλιάτσικας, Δρόσος, Πουρπουτίδης, Μπακόπουλος, Λεπτάκης, Γιαννίκος, Παυλίδης, Μιμηγιάννης, Μπαλτζής, Γιάκαλος, Τσιρωνάς, Διακονικόλας, ο τόσο πρόωρα χαμένος Αλέξης Κωνσταντάρας και τόσοι ακόμη...

Οι πολλοί… Παπαδόπουλοι.

Μία… κατηγορία μόνοι τους συνιστούν οι τερματοφύλακες με το επώνυμο Παπαδόπουλος. Ιδού: (+) Τάσος (Ηρακλής), Θεολόγης (Λάρισα, Α.Ε.Κ., Πανιώνιος, Ιωνικός), Θόδωρος (Δόξα Δράμας), Γιώργος (Παναχαϊκής), Νίκος (Άρη) και σίγουρα μου διαφεύγουν αρκετοί ακόμη...